улі́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ўліткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрафільтра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прапусканне вадкасці праз паўпранікальную мембрану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэтра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да урэтры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэтраскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд урэтры пры дапамозе урэтраскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́рнік, ‑а, м.

Спец. Прылада для нарэзкі ўтор ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чына, ‑ы, ж.

Спец. Нітка ўтку, уведзеная ў тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факусі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеяслова факусіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фало́піеў, ‑ева.

Спец. У выразе: фалопіева труба — жаночы яйцавод.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для фальцавання. Фальцавальны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)