ная́давы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да наяды (у 2, 3 знач.).

2. у знач. наз. ная́давыя, ‑ых. Сямейства аднадольных раслін, да якога адносіцца наяда (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслёнавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паслёну. Паслёнавы плод.

2. у знач. наз. паслёнавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных зрослапялёсткавых раслін, да якога адносяцца бульба, памідоры, баклажаны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плата́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да платана. // Зроблены з платану.

2. у знач. наз. плата́навыя, ‑ых. Сямейства насенных кветкавых раслін, да якіх адносіцца платан, чынара і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атаві́зм, ‑у, м.

Спец. Праяўленне ў чалавека, жывёл і раслін такіх прыкмет, якія былі ўласцівы іх далёкім продкам. // перан. Рэшта, паўтарэнне чаго‑н., што было ўласціва папярэднікам. Палітычны атавізм.

[Ад лац. atavus — продак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баршчэ́ўнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых, з дробнымі белымі або зялёна-жоўтымі кветкамі. Тут было ўсё: пачынаючы ад чабору, душыцы, мяты, зайцавага гарошку да .. раслін баршчэўніку. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клубе́ньчык, ‑а, м.

1. Памянш. да клубень.

2. Патаўшчэнні на каранях бабовых і некаторых іншых раслін, выкліканае дзейнасцю бактэрый, што паглынаюць азот з паветра, які затым пераходзіць у глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лебядо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лебяды.

2. у знач. наз. лебядо́выя, ‑ых. Сямейства двухдольных травяністых і паўкустовых раслін, да якога адносяцца лебяда, буракі, шпінат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ктусавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кактуса. Кактусавыя зараснікі.

2. у знач. наз. ка́ктусавыя, ‑ых. Сямейства шматгадовых раслін з відазмененым у калючкі лісцем на мясіста-сакавітых сцяблах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вікто́рыя, ‑і, ж.

1. Назвы сартоў некаторых агародных і садовых раслін (буракоў, клубніц і інш.).

2. Травяністая вадзяная трапічная расліна сямейства гарлачыкавых з вялікімі кветкамі і агромністым плаваючым лісцем.

[Ад лац. victoria — перамога.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раго́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рагозу. Рагозавыя лісты.

2. у знач. наз. раго́завыя, ‑ых. Сямейства водных і балотных травяністых раслін з цыліндрычным суквеццем у выглядзе катаха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)