алілу́йшчына, ‑ы, ж.

Іран. Празмернае ўсхваленне каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. іран. Пацалавацца, цмокнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ведніца, ‑ы, ж.

Уст., звычайна іран. Жан. да праведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праславу́ты, ‑ая, ‑ае.

Іран. Які выклікаў многа размоў, нашумеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фон-баро́н, ‑а, м.

Разм. іран. Фанабэрысты, пагардлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

◊

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свяшчэннадзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Выконваць які-н. царкоўны абрад.

2. перан. Рабіць што-н. урачыста і паважна (іран.).

|| наз. свяшчэннадзе́йства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казлято́н, ‑у, м.

Разм. іран. Непрыемны, фальшывы голас у спевака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыдыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. іран. Выдыгаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саймікава́нне, ‑я, н.

Разм. іран. Дзеянне паводле знач. дзеясл. саймікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)