шызава́та-чо́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шызава́та-чо́рны |
шызава́та-чо́рная |
шызава́та-чо́рнае |
шызава́та-чо́рныя |
| Р. |
шызава́та-чо́рнага |
шызава́та-чо́рнай
шызава́та-чо́рнае |
шызава́та-чо́рнага |
шызава́та-чо́рных |
| Д. |
шызава́та-чо́рнаму |
шызава́та-чо́рнай |
шызава́та-чо́рнаму |
шызава́та-чо́рным |
| В. |
шызава́та-чо́рны (неадуш.)
шызава́та-чо́рнага (адуш.) |
шызава́та-чо́рную |
шызава́та-чо́рнае |
шызава́та-чо́рныя (неадуш.)
шызава́та-чо́рных (адуш.) |
| Т. |
шызава́та-чо́рным |
шызава́та-чо́рнай
шызава́та-чо́рнаю |
шызава́та-чо́рным |
шызава́та-чо́рнымі |
| М. |
шызава́та-чо́рным |
шызава́та-чо́рнай |
шызава́та-чо́рным |
шызава́та-чо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
смоль,
У выразе: як смоль — вельмі чорны (пра чорныя валасы; наогул што-н. чорнае).
Барада як с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чарну́шка¹, -і, ДМ -шцы, ж.
Аднагадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, чорнае насенне якой выкарыстоўваецца як вострая прыправа.
Хлеб з чарнушкай.
|| прым. чарну́шкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эбе́н, -а і -у, м.
1. -а. Чорнае трапічнае дрэва і роднасныя яму пароды з каштоўнай драўнінай.
2. -у. Драўніна гэтага дрэва.
Э. каштуе вельмі дорага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чёрное сущ. чо́рнае, -нага ср.;
ходи́ть в чёрном хадзі́ць у чо́рным.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гудро́н, ‑у, м.
Чорнае смалістае рэчыва — астатак, які атрымліваецца пры перагонцы нафты.
[Фр. goudron.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эбе́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да абена; зроблены з эбену. Эбенавая шкатулка. Эбенавая дошка.
2. у знач. наз. эбе́навыя, ‑ых. Сямейства трапічных злучанапялёсткавых раслін, да якіх адносіцца і чорнае дрэва.
•••
Эбенавае дрэва — тое, што і чорнае дрэва (гл. дрэва).
[Ад грэч. ébenos — чорнае дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарфя́нішча, ‑а, н.
Асушанае тарфяное балота. Вялізнае чорнае тарфянішча парушыла каляровую размалёўку ландшафту. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнапёры, ‑ая, ‑ае.
Які мае чорнае пер’е. А па лугах паходжваюць буслы, Сурдут надзеўшы чарнапёры. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
духаве́нства, -а, н., зб.
Служыцелі рэлігійнага культу.
Праваслаўнае д.
Каталіцкае д.
Мусульманскае д.
○
Белае духавенства — частка праваслаўнага духавенства, якая не дае зароку строга прытрымлівацца бясшлюбнасці.
Чорнае духавенства — частка праваслаўнага духавенства, якая строга прытрымліваецца манаскага зароку не ўступаць у шлюб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)