Verbum

перахвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго-што.

Пахваліць больш, чым трэба, расхваліць.

П. поспехі вучня.

ла́дам, прысл.

1. Парадкам, як трэба.

Жыццё ідзе л.

2. У згодзе, мірна, спакойна.

Пагутарыць л.

апі́рышча, -а, н. (разм.).

Тое, што і апора (у 2 знач.).

Трэба шукаць нейкага а. ў жыцці.

унараві́ць, -раўлю́, -ро́віш, -ро́віць; зак., каму-чаму.

Дагадзіць каму-н., зрабіўшы так, як трэба.

Усім не ўнаровіш.

пашанава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; зак.

Праявіць некаторую асцярожнасць, аднесціся да сябе клапатліва.

Пасля хваробы трэба п.

набу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Наліць больш, чым трэба, звыш меры.

Н. вады ў цэбар.

няла́дны, -ая, -ае (разм.).

Дрэнны, нядобры, не такі, як трэба.

Няладнае надвор’е.

У сям’і тварылася няладнае (наз.).

задо́ўгі, -ая, -ае (разм.).

1. Даўгаваты, даўжэйшы, чым трэба.

Задоўгая вяроўка.

2. Занадта доўгі ў часе.

З. тэрмін.

знясла́віцца, -сла́ўлюся, -сла́вішся, -сла́віцца; зак.

Зняславіць, зганьбіць сябе.

І трэба ж гэтак з.

|| незак. знеслаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.