амперме́тр, ‑а, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вымяраецца сіла электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інве́ртар, ‑а, м.

Прыстасаванне для пераўтварэння пастаяннага электрычнага току ў пераменны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкаво́льтны, ‑ая, ‑ае.

Разлічаны на невысокае напружанне электрычнага току. Нізкавольтная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрагрэ́ў, ‑грэву, м.

Спец. Праграванне чаго‑н. шляхам прапускання электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальваніза́цыя, ‑і, ж.

Прымяненне з тэхнічнай або медыцынскай мэтай пастаяннага электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электранарко́з, ‑у, м.

Наркоз, выкліканы дзеяннем электрычнага току на цэнтральную нервовую сістэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраправо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Сістэма правадоў для перадачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

1. Зрабіцца ніжэйшым або размясціцца ніжэй.

Чалавек ад страху паніжэў.

Сонца паніжэла.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшыцца (пра ўзровень, інтэнсіўнасць і пад.).

Напружанне току паніжэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрамагні́т, -а, М -ні́це, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для атрымання магнітнага поля пры дапамозе электрычнага току, звычайна ў выглядзе стальнога або жалезнага сардэчніка з драцяной абмоткай; штучны магніт.

|| прым. электрамагні́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выключа́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для выключэння і ўключэння электрычнага току. Выключальнік настольнай лямпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)