успаро́цца, -пару́ся, -по́рашся, -по́рацца; -пары́ся; зак. (разм.).

1. на што. Тое, што і напароцца (у 1 знач.).

У. на патарчаку.

2. Рана ўстаць, прачнуцца.

Успароўся ні свет ні зара.

|| незак. успо́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрагля́дны непрогля́дный, беспросве́тный; (не пропускающий свет и т.п.) непроница́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Несусве́тны (нісусветны) ’надта вядомы, якіх мала ёсць на свеце’ (бялын., Янк. Мат.), несусве́тнік ’нялюдскі, нядобры (пра чалавека) (Янк. 3.), несусве́ціца ’мана’ (там жа), несусве́цце ’недарэчнасць, бязглуздзіца’ (Юрч.), рус. несусветный ’нязвычны; лоўкі’. Гл. сусвет, свет; зыходная семантыка — ’якога свет не бачыў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

астра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Зорны. Астральны свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрако́см, ‑у, м.

Кніжн. Свет, Сусвет; проціл. мікракосм.

[Ад грэч. makrós — вялікі і kosmos — свет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вселе́нная ж. сусве́т, -ту м.; разг. свет, род. све́ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посюсторо́нний гэ́ты, зямны́, рэа́льны;

посюсторо́нний мир гэ́ты (зямны́, рэа́льны) свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невзви́деть / невзви́деть све́та разг. не ўба́чыць све́ту, безл. свет заслані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ручанцы́ ’дванаццаць дзён пасля з’яўлення на свет (пра маладняк свойскай жывёлы)’ (Юрч. Фраз.). Гл. рачанцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Све́тніца ‘мноства, безліч’: на базары яблыкаў светніца (слонім., Нар. словатв.). Да свет (гл.) у адпаведным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)