Verbum

саркамато́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саркомы. Саркаматозная пухліна.

сарко́ма, ‑ы, ж.

Злаякасная пухліна, якая развіваецца са злучальнай тканкі.

[Грэч. sarkoma — літаральна нарасць мяса.]

скарбу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скарбуту. Скарбутная пухліна.

кіста́, ‑ы́, ДМ ‑сце́, ж.

Полая пухліна, напоўненая вадкай масай.

[Ад грэч. kýstis — пузыр.]

эмфіземато́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Уласцівы эмфіземе; хворы на эмфізему. Эмфізематозная пухліна.

тэрато́ма, ‑ы, ж.

Спец. Дабраякасная пухліна, якая з’яўляецца вынікам парушэння эмбрыянальнага развіцця.

[Ад грэч. teras, teratos — пачвара і ‑ōma — пухліна.]

ацёк, ‑у, м.

Пухліна, якая ўзнікае ад лішку вадкасці ў тканках. Ацёк лёгкіх.

адэно́ма, ‑ы, ж.

Дабраякасная пухліна, якая можа развівацца ў розных залозістых органах і тканках.

[Ад грэч. adēn — залоза.]