экстра..., прыстаўка.

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. словам «найвышэйшы», «звыш», «па-за», «дадаткова», напр.: экстраклас, экстраардынарны, экстразанальны, экстрапошта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экс-..., прыстаўка.

Утварае назоўнікі са знач. былы, які быў раней (у абазначэнні званняў, пасад), напр.: экс-міністр, экс-прэзідэнт, экс-рэкардсмен, экс-чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ультра... прыстаўка.

Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. звыш, больш за (якую-н. меру, мяжу), напр.: ультракансерватар (крайні рэакцыянер), ультрафіялетавыя прамяні, ультракароткія хвалі, ультрагук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

над’..., прыстаўка (гл. над...).

Ужываецца замест «над» перад галоснымі «е», «я», напрыклад: над’ехаць, над’ядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяз’..., прыстаўка (гл. без’...).

Ужываецца замест «без’...» у першым складзе перад націскам, напрыклад: бяз’ёдны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пада..., прыстаўка.

Ужыв. замест «пад...»:

1) перад збегам зычных, напр.: падагнаць, падарваць;

2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: падалью, падаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пост..., прыстаўка.

Утварае прыметнікі і назоўнікі са знач. надыходу, працякання чаго-н. пасля чаго-н., услед за чым-н., напр.: постінфекцыйны, пострадыяцыйны, постсавецкі, постпазіцыя, посттаталітарызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марфе́ма, -ы, мн. -ы, -фе́м, ж.

У граматыцы: частка слова, якая мае лексічнае ці граматычнае значэнне (корань, прыстаўка, суфікс і інш.).

|| прым. марфе́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анты...,

Прыстаўка, якая ўжываецца для вырашэння процілегласці або варожасці чаму‑н., напрыклад: антываенны, антымастацкі, антырэлігійны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бес..., прыстаўка (гл. без...).

Ужываецца замест «без» перад глухімі зычнымі, напрыклад: бескарыслівы, беспамылковы, бессмяротнасць, бестурботнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)