электро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да электрода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да электрода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біяфі́зіка, ‑і,
Навука, якая вывучае фізічныя і фізіка-хімічныя
[Грэч. bíos — жыццё і фізіка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астрафі́зіка, ‑і,
Раздзел астраноміі, які вывучае фізічныя з’явы і хімічныя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псіхі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да псіхікі, звязаны з псіхікай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмадынамі́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ферментаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ферменту; з’яўляецца ферментам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экзаге́нны, ‑ая, ‑ае.
У геалогіі — які адбываецца або ўтвараецца пад уздзеяннем вонкавых сіл на паверхні Зямлі.
[Ад грэч. éxō і génos — род, нараджэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэнсіфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёфі́зіка, ‑і,
Галіна фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)