размало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

Расцерці на муку, парашок. Размалоць зерне. Размалоць кофе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кака́ва, нескл., ж.

1. Трапічнае дрэва, абястлушчаныя зярняты якога ідуць на прыгатаванне шакаладу.

2. Парашок з зярнят гэтага дрэва, які ўжыв. для прыгатавання напою, а таксама сам напой.

|| прым. кака́вавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ёдафо́рм, ‑у, м.

Прэпарат еду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнезі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магнезіту. Магнезітавы парашок. // Зроблены з магнезіту. Магнезітавая цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́дра, ‑ы, ж.

1. Дробны і мяккі, звычайна пахучы парашок, які наносіцца на скуру як гігіенічны і касметычны сродак. Пакрыць твар пудрай. □ Зняла Насця капялюш, памылася, каб змыць пудру. Колас.

2. Дробны парашок з мінеральных і іншых рэчываў. Цэментная пудра. Цукровая пудра.

[Фр. poudre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лікапо́дый, ‑ю, м.

Спелыя сухія споры дзеразы. // Жоўты парашок са спораў (выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы).

[Ад грэч. lycopodium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́піс, ‑у, м.

Крышталічны парашок або камень, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

[Ад лац. lapis — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ні́тра ’парашок для мыцця бялізны’ (Сл. ПЗБ). Ад лац. nitrum ’сода’ ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

снатво́рны мед., перен. снотво́рный;

с. парашо́к — снотво́рный порошо́к;

~нае апавяда́нне — снотво́рный расска́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распылі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв.. -пы́ліцца; -пы́лены; зак.

1. Рассеяцца. распырскацца, разляцецца (пра парашок. вадкасць і пад.).

2. перан. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы.

Сілы праціўніка распыліліся.

|| незак. распыля́цца, -я́ецца.

|| наз. распыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)