вы́мачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. каго-што. Зрабіць зусім мокрым.
Дождж нас вымачыў да ніткі.
2. што. Пратрымаць у вадзе, вадкасці для надання якіх-н. патрэбных уласцівасцей.
В. селядцы.
|| незак. вымо́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.
2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.
Ён у нас вядомы к.
|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прамі́ж предлог с род., реже с твор., прост. проме́ж, проме́жду;
праве́зці п. двух дубо́ў (двума́ дуба́мі) — провезти́ проме́ж (проме́жду) двух дубо́в (двумя́ дуба́ми);
знахо́дзіцца п. нас — находи́ться проме́ж нас
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́мніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.
1. Захоўвацца, утрымлівацца ў памяці, не забывацца.
Мне помняцца тыя дні.
2. у знач. пабочн. сл. по́мніцца (у 3 ас. адз.). Як у памяці.
Помніцца, вы тады прыходзілі да нас.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́думка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
1. Хлусня, тое, што выдумана.
Не трэба слухаць, усё гэта выдумкі.
2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.
Нас здзіўляюць яго выдумкі і прапановы.
3. Здольнасць выдумляць.
Чалавек з выдумкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
відаво́чна.
1. пабочн. сл. Напэўна, відаць, мабыць.
Ён, в., да нас сёння не прыедзе.
2. прысл. Яўна, прыметна; адкрыта.
Яны робяць усё в.
3. безас., у знач. вык. Ясна, бясспрэчна.
Было в., што чалавеку не хапае вопыту ў гэтай справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак., каго-што.
Выклікаць радасць, прыносіць радасць, асалоду.
Поспехі дзяцей радуюць нас.
Зялёная рунь радуе вока.
|| зак. абра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны, узра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны і пара́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
полу́чка ж.
1. (действие) разг. атрыма́нне, -ння ср.;
2. (заработная плата) разг. палу́чка, -кі ж.;
у нас сего́дня полу́чка у нас сяго́ння палу́чка;
всю полу́чку истра́тил усю́ палу́чку расхо́даваў (вы́даткаваў).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўтарытэ́т м.
1. (род. аўтарытэ́ту) (общепризнанное значение) авторите́т;
заваява́ць а. — завоева́ть авторите́т;
2. (род. аўтарытэ́та) (авторитетное лицо) авторите́т;
гэ́ты чалаве́к — а. для нас — э́тот челове́к — авторите́т для нас;
◊ падмачы́ць а. — подмочи́ть авторите́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рулявы́, -а́я, -о́е.
1. гл. руль.
2. у знач. наз. рулявы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. На судне: чалавек, які кіруе рулём, а таксама спецыяліст, які рэгулюе кіраванне рулём.
Гэты чалавек — наш р. (перан.: вядзе нас наперад).
|| ж. рулява́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)