хрысція́нска-наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысція́нска-наро́дны |
хрысція́нска-наро́дная |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя |
| Р. |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́дных |
| Д. |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́дным |
| В. |
хрысція́нска-наро́дны (неадуш.)
хрысція́нска-наро́днага (адуш.) |
хрысція́нска-наро́дную |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя (неадуш.)
хрысція́нска-наро́дных (адуш.) |
| Т. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днаю |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днымі |
| М. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
демокра́тия дэмакра́тыя, -тыі ж.;
наро́дная демокра́тия наро́дная дэмакра́тыя;
первобы́тная есте́ственная демокра́тия першабы́тная натура́льная дэмакра́тыя;
социалисти́ческая демокра́тия сацыялісты́чная дэмакра́тыя;
внутрипарти́йная демокра́тия унутрыпарты́йная дэмакра́тыя;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нарадаво́лец, ‑льца, м.
Гіст. Член тайнай палітычнай арганізацыі народнікаў «Народная воля».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апу́ка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.
Беларуская народная камандная гульня ў мяч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асве́та, ‑ы, ДМ ‑веце, ж.
Навучанне, адукацыя. Народная асвета. Санітарная асвета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́йгрыш, -у, м.
1. мн. -ы, -аў. Народная інструментальная мелодыя, часцей танцавальная.
2. Ненатуральнасць, штучная напружанасць у ігры артыста і наогул у паводзінах, манерах.
Дэкламаваць з найгрышам.
Гаварыць шчыра, без найгрышу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кама́рынская, ‑ай, ж.
Руская народная танцавальная песня, а таксама танец пад гэту песню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наро́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да народа (у 1–3 знач.), створаны народам. Народныя песні. Народная мудрасць. Народная творчасць. Краіны народнай дэмакратыі. □ Атрад быў часткай вялікай народнай сям’і. Брыль.
2. Які належыць дзяржаве, усяму народу. Народны набытак. □ Больш увагі рабоце заводаў павінны ўдзяляць мясцовыя Саветы. Гэтага настойліва патрабуюць інтарэсы народнай гаспадаркі. «Звязда».
3. Цесна звязаны з народам, уласцівы духу народа, яго культуры, светапогляду. Савецкая літаратура — народная літаратура. // У складзе некаторых назваў устаноў, арганізацыі службовых асоб. Народная міліцыя. Народны дэпутат. Народны засядацель. Народная дружына. // У складзе ганаровых званняў, якія падаюцца дзеячам культуры. Народны артыст рэспублікі. Народны пісьменнік. Народны мастак.
4. У дарэвалюцыйнай Расіі — створаны спецыяльна для ніжэйшых слаёў грамадства. Народныя школы. Народныя сталовыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыга́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1.
Памянш.-ласк. да цыганка.
2. Руская народная музыка, якая нагадвае музыку цыганскіх народных песень, а таксама танец пад такую музыку.
Іграць цыганачку.
Скакаць цыганачку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тво́рчасць ж. тво́рчество ср.;
○ наро́дная т. — наро́дное тво́рчество;
◊ му́кі ~ці — му́ки тво́рчества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)