набыва́нне ср.
1. приобрете́ние;
2. приобрете́ние, овладе́ние;
3. приобрете́ние;
4. сниска́ние, стяжа́ние;
5. нажива́ние;
1-5 см. набыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набыццё ср.
1. приобрете́ние;
2. приобрете́ние, овладе́ние;
3. приобрете́ние;
4. сниска́ние, стяжа́ние;
5. нажива́ние;
1-5 см. набыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папяле́ць, ‑ее; незак.
1. Разм. Ператварацца ў попел. Сам горад папялеў у агні. Баранавых.
2. Набываць колер попелу. Ужо і зоры ночы позняга лета папялець сталі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палымне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Ярка гарэць, палаць; знішчацца ў агні.
Хаты палымнелі ў агні.
2. Набываць колер полымя; вылучацца колерам полымя, яркай чырвонай афарбоўкай.
На ўсходзе палымнела зара.
Палымнее чырвоная рабіна (перан.).
3. Пакрывацца румянцам.
Палымнее твар.
4. перан. Быць ахопленым якім-н. моцным пачуццём.
П. сэрцам.
Палымнее агонь помсты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.
1. Набыць (набываць) новую кваліфікацыю, прафесію. — Так, нашым падрыўнікам хутка трэба будзе перакваліфікавацца, — сказала Святлана. Шахавец.
2. толькі незак. Зал. да перакваліфікаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэ́рпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.
1. Даставаць, набіраць чым-н. што-н. вадкае або сыпкае.
Ч. ваду.
Ч. каўшом пясок.
2. перан. Набываць, браць што-н. адкуль-н. (кніжн.).
Ч. веды.
Ч. сілы.
|| аднакр. чарпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́, (да 1 знач.).
|| наз. чэ́рпанне, -я, н.
|| прым. чарпа́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
получа́ть несов. атры́мліваць; (приобретать) набыва́ць; (добывать) здабыва́ць; (наживать) нажыва́ць; (заболевать чем-л.) захво́рваць (на што); см. получи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
промышля́ть несов.
1. (заниматься чем-л.) займа́цца;
промышля́ть охо́той займа́цца палява́ннем;
2. (раздобывать) уст. раздабыва́ць, здабыва́ць, набыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
практыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прымяняцца на практыцы.
На ферме практыкуецца гадоўля мерыносных авечак.
2. Засвойваць прыёмы якой-н. справы, набываць практыку ў чым-н.
П. ў стральбе. П. ў авалоданні французскай мовай.
|| зак. напрактыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся (да 2 знач.).
|| наз. практыкава́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жаўце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. Вылучацца сваім жоўтым колерам, віднецца (пра што‑н. жоўтае). На дрэвах у садзе золата жаўцелі адны толькі антонаўкі. Сабаленка. Убаку, дзе дарога падступала к зарасніку, нібы падфарбаваны, жаўцеў яшчэ новы масток. Мележ.
2. Станавіцца жоўтым, набываць жоўты колер. Жаўцець ад часу. // Паспяваць (пра плады, злакі). Лён на ўчастку пачаў жаўцець. // Вянуць, адміраць (пра лісце раслін). Стала восень, толькі пачыналі жаўцець і ападаць лісты. Скрыган. // Набываць нездаровы колер твару, цела. Жаўцець ад хваробы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)