табулату́ра, ‑ы, ж.

Літарная і лічбавая сістэмы запісу музыкі ў еўрапейскіх краінах у 15–17 стст.

[Ад лац. tabula — дошка, табліца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзерсі́с, ‑у, м.

Спец. Практыкаванне для развіцця і ўдасканалення тэхнікі выканання (танца, музыкі). Развучваць свае экзерсісы.

[Фр. exercice ад exercer — развіваць шляхам практыкаванняў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́нда ’форма інструментальнай музыкі са шматразовым паўтарэннем галоўнай тэмы ў чаргаванні з пабочнымі’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мову з італ. rondo ’сярэдневяковая форма танцавальнай песні’, што з лац. rotundus ’круглы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тра-та-та́ ‘водгалас спеву, музыкі’ (маладз., Дзіц. фальклор), тратата́, тратата́м ‘тс’ (Ф. Багушэвіч), польск. tra‑ta‑ta ‘тс’, славац. tra‑ta‑ta ‘тс’, ‘водгалас стрэлаў з кулямёта’ і інш. Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

музы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да музыкі (у 1 знач.). Музычны твор. Музычны інструмент. Музычная школа. Тэатр музычнай камедыі. Музычны магазін. □ Песні свабоднага народа загучэлі і на прыемныя іспытах у першы Беларускі музычны тэхнікум. «Беларусь». // Уласцівы музыцы. Музычны стыль. // Створаны сродкамі музыкі. Музычны вобраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімфаніза́цыя, ‑і, ж.

Перакладанне для сімфанічнага аркестра; распрацоўка ў стылі сімфанічных твораў. Сімфанізацыя танца. Сімфанізацыя джазавай музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае гукавыя з’явы.

2. Чутнасць гукаў (музыкі, гутаркі і пад.) у якім-н. памяшканні, абумоўленая формай і матэрыялам гэтага памяшкання.

А. тэатральнай залы.

|| прым. акусты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схі́льны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

С. да музыкі.

2. Які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-н.

С. да азартных гульняў.

3. Які мае задаткі да чаго-н.

С. да меланхоліі.

С. прастуджвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блюз, ‑а, м.

Журботная лірычная песня амерыканскіх неграў, якая атрымала вялікае пашырэнне як адзін з жанраў джазавай музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Уст. Акцёр. Музыкі зайгралі, а камедыянты танцавалі. Бядуля.

2. перан. Крывадушнік, прытворшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)