макацёр, -катра́, мн. -катры́, -катро́ў, м.

Гліняная пасудзіна, вузкая ўнізе і шырокая зверху, у якой звычайна труць мак, ільняное, канаплянае семя і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макацёр, макатра, м.

Гліняная пасудзіна, вузкая ўнізе і шырокая зверху, у якой звычайна труць мак, ільняное і канаплянае семя і інш. [Арына] пякла ячменныя бліны і разам церла ў макатры мак. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лама́ка, -і, ДМ -ма́цы, мн. -і, -ма́к, ж. (разм.).

1. Старая або сапсаваная рэч.

2. перан. Нязграбны, няздатны (пра чалавека, жывёлу, звычайна старых).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́яцца сов., в разн. знач. насе́яться;

мак сам насе́яўся — мак сам насе́ялся;

пыл насе́яўся ўсю́ды — пыль насе́ялась всю́ду;

я сёння насе́яўся, змары́ўся — я сего́дня насе́ялся, уста́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макаві́шча, ‑а, н.

Града, поле, на якім папярэдняй культурай быў мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёрла ср. гли́няный сосу́д, в кото́ром трут мак, мнут карто́фель; корча́га ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

в’етна́мцы, -аў, адз. -мец, -мца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва В’етнама.

|| ж. в’етна́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. в’етна́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акано́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Кіраўнік гаспадаркі ў панскім маёнтку.

|| ж. акано́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. акано́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́мцы, -аў, адз. не́мец, -мца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

|| ж. не́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. няме́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́хан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі круглы праснак у выглядзе піражка з паглыбленнем у сярэдзіне, куды клалі цыбулю, сыпалі мак.

|| прым. ку́ханны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)