хво́йна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-лясны́ хво́йна-лясна́я хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я
Р. хво́йна-лясно́га хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́е
хво́йна-лясно́га хво́йна-лясны́х
Д. хво́йна-лясно́му хво́йна-лясно́й хво́йна-лясно́му хво́йна-лясны́м
В. хво́йна-лясны́ (неадуш.)
хво́йна-лясно́га (адуш.)
хво́йна-лясну́ю хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я (неадуш.)
хво́йна-лясны́х (адуш.)
Т. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́ю
хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́мі
М. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-лясны́ го́рна-лясна́я го́рна-лясно́е го́рна-лясны́я
Р. го́рна-лясно́га го́рна-лясно́й
го́рна-лясно́е
го́рна-лясно́га го́рна-лясны́х
Д. го́рна-лясно́му го́рна-лясно́й го́рна-лясно́му го́рна-лясны́м
В. го́рна-лясны́ (неадуш.)
го́рна-лясно́га (адуш.)
го́рна-лясну́ю го́рна-лясно́е го́рна-лясны́я (неадуш.)
го́рна-лясны́х (адуш.)
Т. го́рна-лясны́м го́рна-лясно́й
го́рна-лясно́ю
го́рна-лясны́м го́рна-лясны́мі
М. го́рна-лясны́м го́рна-лясно́й го́рна-лясны́м го́рна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

санато́рна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санато́рна-лясны́ санато́рна-лясна́я санато́рна-лясно́е санато́рна-лясны́я
Р. санато́рна-лясно́га санато́рна-лясно́й
санато́рна-лясно́е
санато́рна-лясно́га санато́рна-лясны́х
Д. санато́рна-лясно́му санато́рна-лясно́й санато́рна-лясно́му санато́рна-лясны́м
В. санато́рна-лясны́ (неадуш.)
санато́рна-лясно́га (адуш.)
санато́рна-лясну́ю санато́рна-лясно́е санато́рна-лясны́я (неадуш.)
санато́рна-лясны́х (адуш.)
Т. санато́рна-лясны́м санато́рна-лясно́й
санато́рна-лясно́ю
санато́рна-лясны́м санато́рна-лясны́мі
М. санато́рна-лясны́м санато́рна-лясно́й санато́рна-лясны́м санато́рна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́бчык, ‑а, м.

Невялікая лясная птушка сямейства цецеруковых з пярэстым апярэннем. Ля самай дарогі свіснуў рабчык. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́цел, дзя́тла, мн. дзя́тлы, дзя́тлаў, м.

Лясная птушка сямейства дзятлавых з моцнай дзюбай, якой яна здабывае ежу са шчылін дрэў і расколін кары.

Хто б дзятла ведаў, каб не яго дзюба (з нар.).

|| прым. дзя́тлаў, -лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясга́с, ‑а, м.

Лясная савецкая гаспадарка, прадпрыемства, якое займаецца ўлікам і выкарыстаннем ляснога фонду, развядзеннем лесу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

1. Пэўная частка, участак якой-н. тэрыторыі.

Лясная м.

2. Тое, што і месца (у 2 і 5 знач.).

|| памянш. мясці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цудоўная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глуш, -ы́, ж.

1. Густа парослы ўчастак лесу.

Лясная г.

2. Аддаленае ад паселішчаў месца; захалусце.

Жыву ў глушы, далёка ад горада.

У такую г. аўтобусы не даходзяць.

3. Позняя, глухая пара.

У такую г. людзі адпачываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сце́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Вузкая пратаптаная дарожка.

Лясная с.

С. праз жыта.

2. перан. Шлях і кірунак працоўнай дзейнасці каго-, чаго-н.; наогул кірунак, шлях да чаго-н.

Пайсці па бацькавых сцежках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Невялічкая лясная птушка атрада вераб’іных, здольная імітаваць, перадражніваць галасы розных жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)