публіцысты́чнасць, ‑і,
Уласцівасць, якасць публіцыстычнага; наяўнасць элементаў публіцыстыкі (у творах, творчасці і г. д.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
публіцысты́чнасць, ‑і,
Уласцівасць, якасць публіцыстычнага; наяўнасць элементаў публіцыстыкі (у творах, творчасці і г. д.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сімвалі́ст, ‑а,
Паслядоўнік сімвалізму (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
грані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да граніцы (у 1 знач.).
2. Максімальны, найвышэйшы, крайні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Пагардліва абыходзіцца з кім‑н., зневажальна адносіцца да каго‑н.
[Ад фр. traiter — абыходзіцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднаго́тная, ‑ай,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́ксіка, ‑і,
Сукупнасць слоў якой‑н. мовы ці дыялекта.
[Ад грэч. lexikos — слоўнікавы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утыліта́рнасць, ‑і,
1. Уласцівасць утылітарнага.
2. Утылітарныя адносіны, утылітарны падыход да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагалу́чны, ‑ая, ‑ае.
Разнастайны, мнагапланавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпі́ска, ‑і,
1.
2. Пісьмовае абавязацельства ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)