выша́гивать несов., разг.

1. (проходить какое-л. расстояние) пракро́чваць, прахо́дзіць;

2. (ходить большими или мерными шагами) кро́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прерыва́ть несов.

1. (приостанавливать какое-л. действие) перапыня́ць;

2. (чью-л. речь) перабіва́ць; перапыня́ць;

3. техн. перарыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорабо́тать сов.

1. (какое-то время) прапрацава́ць; прарабі́ць;

2. (изучить) разг. прапрацава́ць;

3. (подвергнуть суровой критике) разг. прабра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просверка́ть сов.

1. (промелькнуть, сверкая) разг. прамільгну́ць, мільгну́ць, блі́снуць;

2. (какое-то время) праблі́скаць; (переливаясь) празіхаце́ць; (проблестеть) праблішча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простуча́ть сов.

1. (издать стук) прасту́каць, засту́каць; сту́кнуць;

2. (какое-то время) прасту́каць;

3. (проехать со стуком) прагрукаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проколо́ть​II сов. (провести какое-л. время, занимаясь колкой) пракало́ць;

весь день проколо́ть дрова́ уве́сь дзень пракало́ць дро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гласи́ть несов., книжн.

1. (возвещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць;

2. (говорить, содержать какое-л. утверждение) гавары́ць, каза́ць;

зако́н гласи́т зако́н гаво́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыча́ть сов.

1. прараўці́, зараўці́, прарыка́ць, зарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць, загы́ркаць;

2. (какое-то время) прараўці́; прарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапусці́цца сов. (прийти в какое-л. состояние) дойти́;

д. да таго́, што і лю́дзі пераста́лі паважа́ць — дойти́ до того́, что и лю́ди переста́ли уважа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впасть сов.

1. (ввалиться, впасть внутрь) запа́сці, мног. пазапада́ць, упа́сці, увалі́цца, правалі́цца;

2. (прийти в какое-л. состояние) упа́сці; см. впада́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)