прыгну́ць сов. пригну́ть; приклони́ть;

п. цвік — пригну́ть гвоздь;

п. галаву́ — пригну́ть го́лову;

п. галі́ну дрэ́ва да зямлі́ — пригну́ть ве́тку де́рева к земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспада́рчы в разн. знач. хозя́йственный;

~чае жыццё краі́ны — хозя́йственная жизнь страны́;

г. падыхо́д да зямлі́ — хозя́йственный подхо́д к земле́;

г. разлі́к — хозя́йственный расчёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбіва́ць несов.

1. прибива́ть, прикола́чивать; прикрепля́ть; пригвожда́ть;

2. (пригибать к земле) прибива́ть;

3. (пригонять волнами) прибива́ть;

4. убива́ть; добива́ть;

5. разг. (избивать) прибива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпляска́ць сов.

1. приплю́снуть, слегка́ расплю́щить;

2. (ударяя) заровня́ть, сровня́ть;

3. (пригнуть, прижать) приби́ть;

град ~ка́ў раслі́ну да зямлі́ — град приби́л расте́ние к земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́пваць несов.

1. (делать в земле углубление) вырыва́ть, выка́пывать;

2. (копая, вынимать из земли) выка́пывать, вырыва́ть;

3. перен., разг. выка́пывать, отка́пывать;

1-3 см. вы́капаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскапа́ць сов.

1. разры́ть, раскопа́ть;

р. я́му — разры́ть (раскопа́ть) я́му;

2. (найти в земле) раскопа́ть;

архео́лагі ~па́лі гарадзі́шча — архео́логи раскопа́ли городи́ще;

3. перен. доиска́ться, раскопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таска́ться несов.

1. (тащиться по земле) цяга́цца; валачы́цца, валачы́ся;

2. (ходить без дела) разг. цяга́цца, валачы́цца, бадзя́цца;

3. разг. (ухаживать) цяга́цца, валачы́цца;

4. страд. цяга́цца; валачы́цца; кра́сціся; см. таска́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклони́ть сов., разг. прыхілі́ць, прыхіну́ць; (пригнуть) прыгну́ць, мног. папрыгіна́ць; (прислонить) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

приклони́ть ве́тви де́рева к земле́ прыхілі́ць (прыгну́ць) галі́ны дрэ́ва да зямлі́;

не́где го́лову приклони́ть няма́ дзе галаву́ прытулі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахілі́цца сов. наклони́ться; накрени́ться;

дзяўчы́на ~лася да ба́цькі — де́вушка наклони́лась к отцу́;

дрэ́ва ~лася да са́май зямлі́ — де́рево наклони́лось к са́мой земле́;

ка́тэр мо́цна ~лі́ўся — ка́тер си́льно накрени́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тужэ́ць несов.

1. натя́гиваться, станови́ться туги́м;

струна́ тужэ́е — струна́ натя́гивается (стано́вится туго́й);

2. (становиться густым, вязким) густе́ть; (спец. — ещё) загуща́ться;

це́ста тужэ́е — те́сто густе́ет;

3. (о земле) подсыха́ть; затвердева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)