пае́хаць сов.

1. в разн. знач. пое́хать;

п. у Мінск — пое́хать в Минск;

нага́ не ўтрыма́лася, ~хала — нога́ не удержа́лась, пое́хала;

2. (отбыть куда-л.) уе́хать;

п. з го́рада ў вёску — уе́хать из го́рода в дере́вню;

3. (следом за кем-л.) после́довать, пое́хать;

п. са сме́ху — покати́ться со́ смеху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

план м., в разн. знач. план;

п. го́рада — план го́рода;

п. уро́ка — план уро́ка;

вытво́рчы п. — произво́дственный план;

пяцігадо́вы п. — пятиле́тний план;

~ны на бу́дучае — пла́ны на бу́дущее;

на пе́ршым ~не — на пе́рвом пла́не;

адысці́ на за́дні план — отойти́ на за́дний план;

у тэарэты́чным ~не — в теорети́ческом пла́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вад м.

1. (род. вы́ваду) (действие) в разн. знач. вы́вод;

в. — войск з го́рада вы́вод войск из го́рода;

2. (род. вы́ваду) (заключение) вы́вод м., реше́ние ср., заключе́ние ср., умозаключе́ние ср.; сле́дствие ср.;

зрабі́ць в. — сде́лать вы́вод (заключе́ние, умозаключе́ние);

прыйсці́ да ~ду — прийти́ к заключе́нию (реше́нию, вы́воду);

3. (род. вы́вада) тех. вы́вод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́чча ср.

1. о́блик м., лицо́, о́браз м.;

а. го́радао́блик (лицо́) го́рода;

стра́ціць чалаве́чае а. — потеря́ть челове́ческий о́браз (о́блик);

2. лицо́, черты́ лица́;

па ~ччы пазна́ць мо́жна, што гэ́та твой сын — по лицу́ (по черта́м лица́) мо́жно узна́ть, что это твой сын;

паказа́ць сваё (сапра́ўднае) а. — показа́ть своё (настоя́щее) лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черта́

1. ры́са, -сы ж.; лі́нія, -ніі ж.;

провести́ черту́ праве́сці ры́су (лі́нію);

2. (граница, предел) мяжа́, -жы́ ж.; лі́нія, -ніі ж.;

в черте́ го́рода у ме́жах го́рада;

черта́ осе́длости уст. мяжа́ асе́дласці;

пограни́чная черта́ паграні́чная лі́нія;

3. перен. ры́са, -сы ж.;

черты́ хара́ктера ры́сы хара́ктару;

в о́бщих черта́х у агу́льных ры́сах;

подвести́ черту́ падве́сці ры́ску (ры́су), зако́нчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэнтр м., в разн. знач. центр;

ц. го́рада — центр го́рода;

ц. акру́жнасці — центр окру́жности;

прамысло́вы ц. — промы́шленный центр;

раённы ц. — райо́нный центр;

зага́д цэ́нтра — прика́з це́нтра;

гандлёвы ц. — торго́вый центр;

тэлевізі́йны ц. — телевизио́нный центр;

ц. нападзе́ння — центр нападе́ния;

ц. цяжа́ру — центр тя́жести;

выліча́льны ц. — вычисли́тельный центр;

быць у цэ́нтры ўва́гі — быть в це́нтре внима́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пронести́ сов.

1. в разн. знач. пране́сці;

пронести́ ме́бель че́рез гла́вный вход пране́сці мэ́блю праз гало́ўны ўвахо́д;

по у́лице пронесли́ плака́ты па ву́ліцы пране́слі плака́ты;

опа́сность пронесло́ безл. небяспе́ку пране́сла;

2. перен. (промчать) прамча́ць, пране́сці;

маши́на пронесла́ нас че́рез центр го́рода машы́на прамча́ла (пране́сла) нас праз цэнтр го́рада;

3. безл. (прослабить), прост. пране́сці, праня́ць;

ребёнка пронесло́ от я́год дзіця́ пране́сла (праняло́) ад я́гад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

центр в разн. знач. цэнтр, род. цэ́нтра м.;

центр окру́жности (ша́ра) мат. цэнтр акру́жнасці (ша́ра);

центр э́ллипса мат. цэнтр э́ліпса;

центр тя́жести физ., перен. цэнтр ця́жару;

центр величины́ мор. цэнтр велічыні́;

в це́нтре страны́ у цэ́нтры краі́ны;

жить в це́нтре го́рода жыць у цэ́нтры го́рада;

в це́нтре внима́ния у цэ́нтры ўва́гі;

нау́чный центр навуко́вы цэнтр;

культу́рный центр культу́рны цэнтр;

промы́шленные це́нтры страны́ прамысло́выя цэ́нтры краі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

основа́ние ср.

1. (действие) заснава́нне, -ння ср.;

год основа́ния го́рода год заснава́ння го́рада;

2. (основа) асно́ва, -вы ж.;

экономи́ческое основа́ние эканамі́чная асно́ва;

3. мат. асно́ва, -вы ж.;

основа́ние треуго́льника асно́ва трохвуго́льніка;

4. (причина) падста́ва, -вы ж.;

на како́м основа́нии на яко́й падста́ве;

на основа́нии э́того на падста́ве гэ́тага;

он име́ет основа́ние ён мае падста́ву;

5. (дома, колонны и т. п.) фунда́мент, -та м., падму́рак, -рка м.;

6. (подножие) падно́жжа, -жжа ср.;

основа́ние горы́ падно́жжа гары́;

до основа́ния дашчэ́нту, ушчэ́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паде́ние ср.

1. (действие) падзе́нне, -ння ср., мн. нет;

паде́ние с ло́шади падзе́нне з каня́;

у́гол паде́ния ра́вен углу́ отраже́ния физ. ву́гал падзе́ння ро́ўны вуглу́ адбіцця́;

2. (снижение) зніжэ́нне, -ння ср., мн. нет;

паде́ние воды́ в реке́ зніжэ́нне вады́ ў рацэ́;

паде́ние цен зніжэ́нне коштаў;

паде́ние температу́ры больно́го зніжэ́нне тэмперату́ры хво́рага;

3. (упадок) заняпа́д, -ду м., мн. нет;

4. (листьев) апада́нне, -ння ср., мн. нет;

5. (свержение) падзе́нне, -ння ср., мн. нет;

6. (крепости, осаждённого города) падзе́нне, -ння ср., мн. нет;

7. (нравственное) падзе́нне, -ння ср.;

дойти́ до по́лного паде́ния дайсці́ да по́ўнага падзе́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)