лугаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Невялікі луг сярод іншых угоддзяў.

Пасвіць коней на лугавіне.

|| памянш. лугаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. лугаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарлаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Глыбокая і звужаная адтуліна ў чым-н.

Г. вулкана.

2. Выраз для шыі ў адзенні.

Г. ў блузцы цеснаватая.

|| прым. гарлаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штуко́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж. (разм.).

Пра што-н., што выклікае здзіўленне, цікаўнасць ці якую-н. ацэнку.

Што гэта ў цябе за ш. ў руках? Такое падарожжа — цікавая ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абста́віны, ‑він; адз. няма.

Сукупнасць умоў, пры якіх што‑н. адбываецца; абстаноўка (у 2 знач.). Жыццёвыя абставіны. □ Змяніліся абставіны, павінны змяніцца і спосабы барацьбы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатура́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне. Сатурацыя пеністых він.

2. Хімічная апрацоўка цукровага соку вуглякіслым газам для выдалення з яго вапны.

[Ад лац. saturatio — насычэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верхаві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж.

Верх, верхняя частка чаго-н.

В. дрэва.

|| памянш. верхаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. верхаві́нны, -ая, -ае і верхаві́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віно́, ‑а; мн. віны, він; н.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з ягад, садавіны. Вінаграднае віно. Сталовае віно.

•••

Сухое віно — віно, якое атрымліваецца ў працэсе браджэння вінаграднага сусла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрыза́цыя, ‑і, ж.

1. Перадача якому‑н. целу электрычнага зараду. Электрызацыя трэннем.

2. Лячэнне электрычнасцю. Электрызацыя рукі.

3. Змена якасці, стану чаго‑н. электрычнасцю. Электрызацыя він.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Абвал вялікай масы снегу, лёду з гор.

Снежная л.

2. перан. Імклівая, нястрымная маса каго-, чаго-н.; суцэльны паток.

Л. войск.

|| прым. лаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клю́ква бот. жураві́ны, -ві́н, ед. жураві́на, -ны ж.;

◊

разве́систая клю́ква шутл. ≅ на вярбе́ гру́шы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)