Verbum

багаты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто мае многа грошай, валодае вялікай маёмасцю.

Сярэдняве́чча, -а, н. (з вялікай літары).

Тое, што і

Сярэдневякоўе.

|| прым. сярэдняве́чны, -ая, -ае.

узго́рысты, -ая, -ае.

Няроўны, з вялікай колькасцю ўзгоркаў.

У. рэльеф.

|| наз. узго́рыстасць, -і, ж.

лю́дны, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю людзей.

Л. горад.

Людная вуліца.

|| наз. лю́днасць, -і, ж.

навалі́ць², -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., чаго.

Прыгатаваць шляхам валення ў вялікай колькасці.

Н. валёнак.

ке́ліх, -а, мн. -і, -аў, м.

Пасудзіна для віна ў выглядзе вялікай, звычайна высокай чаркі.

Багаро́дзіца, -ы, ж. (з вялікай літары).

У хрысціянскай рэлігіі: Маці Божая, маці Хрыста.

Прасвятая Багародзіца.

самаадрачэ́нне, -я, н. (кніжн.).

Свядомае адмаўленне ад асабістых выгад, даброт.

С. ў імя вялікай мэты.

працаёмкі, -ая, -ае.

Які патрабуе вялікай затраты працы.

Лён — працаёмкая культура.

|| наз. працаёмкасць, -і, ж.

я́рысты, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю яроў, пасечаны ярамі.

Ярыстая мясцовасць.

|| наз. я́рыстасць, -і, ж.