скіда́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для скідвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да склераметрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорамаразі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які хутка замарожвае. Скорамаразільныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́ўшчык, ‑а, м.

Спец. Той, хто скоўвае, злучае каваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаяўцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае слаявішча. Слаяўцовыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сля́бінгавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да слябінга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сна́йпінг, ‑у, м.

Спец. Звышметкая снайперская стрэльба. Школа снайпінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стацыяна́рнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць стацыянарнага (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыкту́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да стрыктуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Спец. Ажыццяўляць стыкоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)