раскасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што.

Спец. Умацаваць раскосамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расціра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для расціркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рафінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінёршчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які абслугоўвае рафінёрныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацінава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рацінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыск, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рыскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́сканне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рыскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкупера́тар, ‑а, м.

Спец. Апарат для рэкуперацыі. Трубчасты рэкуператар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазато́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. самазаточвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзгара́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да самаўзгарання. Самаўзгаральнасць торфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)