суверэ́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да суверэна; які ажыццяўляе вярхоўную ўладу. Суверэнны правіцель.
2. Які валодае суверэнітэтам, незалежны, самастойны. Суверэнная дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхо́д I, -ду м., в разн. знач. прихо́д; (поезда, парохода — ещё) прибы́тие ср.;
п. по́езда — прихо́д (прибы́тие) по́езда;
п. да ўла́ды — прихо́д к вла́сти
прыхо́д II, -ду м., бухг. прихо́д;
п. і расхо́д — прихо́д и расхо́д
прыхо́д III м., церк. прихо́д;
ён не тутэ́йшага ~да — он не зде́шнего прихо́да;
◊ які́ поп, такі́ і п. — уст., погов. како́в поп, тако́в и прихо́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагро́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пагрому. // Які заклікае да пагрому.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падако́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падаконніка, які знаходзіцца пад акном.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпло́дны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае прыплод, які дае прыплод. Прыплодная самка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які прысоўваецца, які можна прысунуць. Прысоўны столік. Прысоўнае крэсла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабадны́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які выклікае прабадзенне; які суправаджаецца прабадзеннем. Прабадная язва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачамярэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў горкі, як чэмер; які надакучыў, абрыдзеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бураў, які належыць, уласцівы ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малаві́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да малавійцаў, які ўласцівы, належыць ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)