генеры́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. генерыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпадынамі́я, ‑і, ж.

Спец. Празмернае аслабленне, паніжэнне мышачнай дзейнасці.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і dynamis — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнапе́дыя, ‑і, ж.

Спец. Навучанне ў час натуральнага сну.

[Ад грэч. hýpnos — сон і paidéia — навучанне, выхаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцібо́рац, ‑рца, м.

Спец. Спартсмен, удзельнік спаборніцтва па дзесяцібор’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драселі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. драселіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымо́рфны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З адзнакамі дымарфізму. Дыморфныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да адаптацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акамадацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да акамадацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зані́раванне, ‑я, н.

Спец. Размяшчэнне па зонах. Заніраванне будаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зано́рыстасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць занорыстага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)