плацінаты́пія, ‑і, ж.

Спец. Спосаб фатаграфавання на солях плаціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацінаты́пны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плацінатыпіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плінтава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плу́нжэр, ‑а, м.

Спец. Поршань у цыліндры высокага ціску.

[Англ. plunger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюсавання. Плюсавальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плюсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсо́ўшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца плюсоўкай, плюсаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюшчы́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюшчэння. Плюшчыльны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полінеўры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Паражэнне перыферычных нерваў.

[Ад грэч. poly — многа і neyron — жыла, мускул.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісемі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі значэнняў; мнагазначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)