перфара́таршчык, ‑а, м.

Спец. Той, хто працуе на перфаратары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перхлара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль хлорнай кіслаты.

[Ад лац. per — звыш і слова хларат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перцэпцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перцэпцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыка́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Знешняя абалонка сэрца.

[Ад грэч. perí — вакол і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перыметра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́лерс, ‑а, м.

Спец. Вертыкальная стойка для падтрымкі палубы.

[Англ. pillars (мн.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піро́метр, ‑а, м.

Спец. Прылада для вымярэння высокіх тэмператур.

[Грэч. pýr — агонь і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакірава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плакіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планісфе́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да планісферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацежаздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць пакрыць свае грашовыя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)