сюрпры́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сюрпрызу; прызначаны для сюрпрызу. Сюрпрызная каробка цукерак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да таксацыі; прызначаны для таксацыі. Таксацыйныя расцэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́кі, ‑аў; адз. няма.

Рамяні каля задняй лукі сядла для прывязвання каго‑, чаго‑н.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансмі́сія, ‑і, ж.

Механізм для перадачы вярчальнага руху ад рухавіка да рабочых частак машыны.

[Ад. лац. transmissio — перасылка, перадача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трашчэ́нне, ‑я, н.

Злучэнне дзвюх або некалькіх нітак у адну для атрымання суканай пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбабу́р, ‑а, м.

Спец. Забойцы гідраўлічны рухавік для бурэння глыбокіх свідравін (пераважна на нафту).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэна́кль, ‑я, м.

Падстаўка для ўмацавання старонкі рукапісу на друкарскай касе ў час набору.

[Ням. Tenakel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для надання моцы, устойлівасці. Умацавальныя адкосы. Умацавальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уха́пісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыдатны для хапання. Лапкі ў крыжадзюбаў учэпістыя, дзюба ўхапістая. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяжа́рвальнік, ‑а, м.

Спец. Рэчыва, якое служыць для ўцяжарвання чаго‑н. Уцяжарвальнікі гліністага раствору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)