Verbum

снегапагру́зчык, ‑а, м.

Машына для нагрузкі ў аўтамашыны сабранага ў валы і кучы снегу.

снегато́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Спецыяльнае прыстасаванне для растоплівання снегу.

сонцаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае ад сонца, прызначаны для аховы ад сонца. Сонцаахоўныя акуляры.

спаннё, ‑я, н.

Разм. Стан паводле дзеясл. спаць (у 1 знач.). Ложак для спання.

спара́нгій, ‑я, м.

Орган раслін, у якім утвараюцца споры, што служаць для бясполага размнажэння.

[Ад грэч. spora — пасеў і angeion — сасуд.]

спецшко́ла, ‑ы, ж.

Спецыяльная школа для падрыхтоўкі курсантаў ваенных вучылішчаў. // Школа спецыяльнага прызначэння наогул.

суднапад’ёмнік, ‑а, м.

Збудаванне для пад’ёму і спуску суднаў (пры пабудове, рамонце і пад.).

супрацьпака́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, для якога існуе супрацьпаказанне (у 1 знач.); недапушчальны. Супрацьпаказанае лякарства.

супрацьпухлі́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння пухлін; які засцерагае ад з’яўлення пухліны. Супрацьпухлінныя сродкі.

сы́тнік, ‑а, м.

Даўней — прыдворны служка, які прыносіў са скляпоў напіткі для царскага стала.