мульчы́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мульчыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муміфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. муміфікаваць.

[Фр. momification.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мутаге́ннасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да мутацыйных змен спадчыннасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назаліза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вымаўленне гукаў з насавым адценнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найто́віць, ‑тоўлю, ‑товіш, ‑товіць; незак., што.

Спец. Змацоўваць найтовам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрабры́нне, ‑я, н.

Спец. Месца пад рэбрамі. Левае падрабрынне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраку́шачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад ракушачным слоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрысо́рнік, ‑а, м.

Спец. Планка, у якой умацаваны рысоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазітро́н, ‑а, м.

Спец. Элементарная часцінка з дадатным зарадам.

[Лац. positivus — дадатны і (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)