воск, ‑у, м.

Мяккае пластычнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы для будовы сотаў. Пчаліны воск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугледрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугля́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Вагон, прыстасаваны для перавозу вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сцейка, ‑а, н.

Невялічкая адтуліна на лістах і сцяблах раслін для газаабмену і выпарэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамні́к, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны. Паўправадніковы выпрамнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́нкцыя, ‑і, ж.

Пракол якой‑н. поласці, сасуда для лячэння або даследавання. Пункцыя ныркі.

[Ад лац. punctio — укол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуры́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пурызму, пурыстаў; характэрны для пурыстаў. Пурысцкія погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёабсталява́нне, ‑я, н.

Сукупнасць прылад, прыстасаванняў і пад., неабходных для ажыццяўлення радыёсувязі. Радыёабсталяванне карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёальтыме́тр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння вышыні палёту лятальнага апарата, заснаваны на прынцыпе радыёлакацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́джвальнік, ‑а, м.

Спец. Вадкасць для разрэджвання розных фарбавальных рэчываў (лакаў, фарбаў і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)