капірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для капіравання. Капіравальны апарат. Капіравальная папера. Капіравальны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Машына для здрабнення, рэзкі кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́тнік, ‑а, м.

Уст.

1. Майстар, які рабіў карэты, экіпажы.

2. Будынак для карэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінабу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Памяшканне для кінаапаратуры і кінамеханіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаперасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Перасовачная ўстаноўка для дэманстрацыі кінафільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінапраекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

У выразе — кінапраекцыйны апарат — апарат, прызначаны для праекцыравання кінафільмаў на экран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаўстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Сукупнасць прыстасаванняў для дэманстравання кінафільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́лба, ‑ы, м.

Шарападобная або канічная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

[Ням. Kolbe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́льніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна, у якой спальваюць пахучыя рэчывы для абкурвання каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кюве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгуначнага палатна для сцёку вады.

[Фр. cuvette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)