шматкве́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і шматкветкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрубарэ́з, ‑а, м.

Спец. Інструмент для нарэзкі шруб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплазі́я, ‑і, ж.

Спец. Фаза артыкуляцыі выбухнога зычнага.

[Ад фр. explosion — выбух.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстэрытарыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які карыстаецца правам экстэрытарыяльнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элефантыя́з і элефантыя́зіс, ‑у, м.

Спец. Слановая хвароба.

[Ад грэч. eléphas — слон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмбрыягене́з, ‑у, м.

Спец. Працэс эмбрыянальнага развіцця арганізмаў.

[Ад грэч. émbryon — зародак і génesis — нараджэнне, узнікненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндакарды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Спец. Запаленне эндакарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энзі́мы, ‑аў; адз. энзім, ‑у, м.

Спец. Ферменты.

[Ад грэч. en — у, унутры і zymē — закваска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпідэ́рма, ‑ы, ж.

Спец. Тое, што і эпідэрміс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпікарды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Спец. Запаленне эпікарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)