паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяро́сніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да папяроснік (у 1 знач.).

2. Скрынка для папярос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапераграва́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат у кацельным агрэгаце, прызначаны для атрымання перагрэтай пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паратурбі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паратурбіны; прызначаны для выпуску паратурбін. Паратурбінны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партпле́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Дарожная сумка або чахол для пледа і пасцельных рэчаў.

[Ад фр. porter — насіць і англ. plaid — плед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікно́метр, ‑а, м.

Прылада для вызначэння ўдзельнай вагі вадкасцей і цвёрдых цел невялікага аб’ёму.

[Ад грэч. pyknós — шчыльны і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для выгнання, вытручвання плода (у 2 знач.). Пладагонныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацка́ртны, ‑ая, ‑ае.

З плацкартай. Плацкартны білет. // Прызначаны для пасажыраў з плацкартай. Плацкартны вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пнеўма́тык, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для сціскання і разрэджвання паветра.

2. Напоўненая паветрам шына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабо́йнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, камені, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)