шматзяме́лле, ‑я, н.

Наяўнасць вялікай колькасці зямлі, якая выкарыстоўваецца для вядзення сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкамата́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкаматання, прызначаны для яго. Шоўкаматальны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкапрадзення, прызначаны для яго. Шоўкапрадзільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шро́тніца, ‑ы, ж.

Спец. Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэрсцепрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шэрсцепрадзення; прызначаны для шэрсцепрадзення. Шэрсцепрадзільная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Тайны, зразумелы толькі для азнаёмленых; проціл. экзатэрычны. Эзатэрычнае значэнне абраду.

[Ад грэч. esōterikos — унутраны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксгума́цыя, ‑і, ж.

Спец. Даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

[Лац. exhumatio ад ex — з і humus — зямля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраінтэгра́тар, ‑а, м.

Матэматычная машына, якая прызначана для лічбавага рашэння (інтэгрыравання) дыферэнцыяльных ураўненняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрападста́нцыя, ‑і, ж.

Прамежкавая станцыя для пераўтварэння току, які ідзе ад цэнтральнай электрастанцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапро́вад, ‑у, М ‑дзе; мн. электраправады, ‑оў; м.

Провад для перадачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)