фунда́ментны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фундамента, прызначаны для фундамента. Фундаментная пліта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хе-хе́ і хе-хе-хе́, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння нямоцнага смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебаро́бства, ‑а, н.

Апрацоўка зямлі для вырошчвання хлеба (у 3 знач.). // Занятак хлебароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хромалітагра́ф, ‑а, м.

Майстар-літаграф, які падрыхтоўвае друкаваную форму для ўзнаўлення шматколерных арыгіналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвіндэ́к, ‑а, м.

Памяшканне паміж дзвюма палубамі судна, прызначанае для каманды, пасажыраў, грузаў.

[Англ. tween-deck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цеплавоза, прызначаны для яго. Цеплавозная цяга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для цэментавання, цэментацыі. Цэментавальны агрэгат. Цэментавальны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкавыхо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які з цяжкасцю паддаецца выхаванню; цяжкі для выхавання. Цяжкавыхоўныя вучні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяпля́к, цепляка, м.

Часовае ацепленае памяшканне для правядзення будаўнічых работ у зімовы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыгі́р, ‑а, м.

Спец. Прасцейшы механізм для пад’ёму вады пры абвадненні невялікіх участкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)