Verbum

каўчу́к, ‑у, м.

Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і скарыстоўваецца для вырабу гумы. Натуральны каўчук. Сінтэтычны каўчук.

[На мове індзейцаў тупі — каў — дрэва і учу — цячы.]

гутапе́рча, ‑ы, ж.

Пластычная маса, блізкая па сваіх уласцівасцях да каўчуку, якая атрымліваецца з зацвярдзелага соку некаторых трапічных раслін і скарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

[Англ. guttapercha з малайск.]

дравяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрэва, з’яўляецца дрэвам. Для расліннасці пустыні характэрна перавага дравяністых раслін над травяністымі. Гавеман. // Цвёрды, як дрэва. Дравяністы корань.

рэакліматыза́цыя, ‑і, ж.

У біялогіі — аднаўленне колькаснага і прасторавага распаўсюджання таго ці іншага віду жывёл і раслін, скарачэнне якога адбылося ў выніку гаспадарчай дзейнасці чалавека.

садо́ўнік, ‑а, м.

Спецыяліст па догляду саду і вырошчванню садовых раслін. Садоўнік, відаць, падстрыгаў дрэвы для хараства, каб яны раслі не гонкія, а купчастыя. Пальчэўскі.

сальві́ніевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сальвініі, належыць ёй. Сальвініевае сцябло.

2. у знач. наз. сальві́ніевыя, ‑ых. Род вадзяных раслін тыпу разнаспоравых папаратнікаў.

формаўтварэ́нне, ‑я, н.

1. Утварэнне, з’яўленне новых форм. Формаўтварэнне раслін. Працэсы формаўтварэння.

2. Утварэнне граматычных форм аднаго і таго ж слова; словазмяненне. Разгляд формаўтварэння слова.

я́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Невялікі сакавіты плод некаторых кустовых і травяністых раслін. На кустах ядлоўцу чарнеюць ягады. В. Вольскі. Паспелі ягады каліны, Ляцяць кляновыя лісты. Матэвушаў.

2. толькі мн. (я́гады, ягад). Ядомыя плады гэтых раслін як прадукт харчавання, прадмет промыслу, гандлю і пад. Па гэтых сцежках хіба выпадкова маглі прайсці людзі — па грыбы ці па ягады. Шамякін. З вялікай ахвотай падмацаваліся хлопцы ягадамі ды назбіралі яшчэ ў шапку. Маўр.

•••

Вінная ягада — сушаны плод фігавага дрэва; інжыр.

Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.

Аднаго поля ягады (ягадкі) (неадабр.) — пра людзей, падобных у якіх‑н. адносінах адзін да аднаго.

нятлу́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе мала тлушчу, даволі посны. Нятлустае мяса.

2. Які мала змяшчае ў сабе карысных для раслін рэчываў. Нятлустая глеба.

падале́шнік, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства кірказонавых. Алеська разгроб снег у другім месцы — пад елкай — і натрапіў на некалькі зялёных крохкіх лісцікаў падалешніку. Хомчанка.