манта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мантажу. Шмат тут было рабочых: працавалі цесляры, пільшчыкі; у сярэдзіне корпуса вяліся мантажныя работы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меліярацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да меліярацыі, звязаны з меліярацыяй. Меліярацыйныя работы. □ Шнуркі меліярацыйных капаў цягнуліся скрозь па драбналессю. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўправаро́т, прысл.

Разм. Вельмі многа, у вельмі вялікай колькасці. [Старшыня калгаса:] — Такую сям’ю грэх было б адпускаць з калгаса. У нас работы пеўправарот... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаязджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Наехаць, з’ехацца ў адно месца ў вялікай колькасці. [Федзя:] — Што рабіў?.. Работы хапала. Столькі купцоў панаязджала. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Разм. Здабываць сродкі на пражыццё; карміцца, перабівацца. Другія браты не мелі сталай работы, прабаўляліся выпадковымі заробкамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Невялікі кінжал з тонкім трохгранным лязом. Вера Засуліч падабалася ёй [Марыне Паўлаўне], як можа падабацца .. мастацкай работы штылет. Зарэцкі.

[Іт. stiletto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зваліць сов.

1. освободи́ть, вы́свободить;

в. з турмы́ — освободи́ть из тюрьмы́;

в. краі́ну ад во́рагаў — освободи́ть (вы́свободить) страну́ от враго́в;

в. ру́кі — освободи́ть (вы́свободить) ру́ки;

2. (спасти) изба́вить, освободи́ть; (из беды) вы́ручить;

3. уво́лить, освободи́ть;

в. ад рабо́ты — уво́лить (освободи́ть) от рабо́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брашуро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да брашуроўкі. Брашуровачныя работы.

2. у знач. наз. брашуро́вачная, ‑ай, ж. Майстэрня, цэх, дзе робіцца брашураванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завярша́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з заканчэннем, завяршэннем чаго‑н. Завяршальны этап работы. □ Гарманічная завяршальная лінія будынкаў вакол плошчы рабіла яркі архітэктурны эфект. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золь, ‑і, ж.

Сырое, пранізлівае халоднае надвор’е. Ні зімовая сцюжа, ні летняя спёка, ні золь, ні дождж не спынялі работы на будоўлі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)