Verbum

ска́льны, -ая, -ае.

Камяністы, які складаецца з каменных горных парод (спец.), які робіцца ў камяністым грунце.

С. грунт.

Скальныя работы.

ску́ла¹, -ы, мн. -ы, скул, ж.

Выпуклая косць чэрапа ніжэй вачэй, над верхняй часткай сківіцы.

|| прым. скулавы́, -а́я, -о́е (спец.).

спяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (спец.).

1. Выклікаць спяканне (у 1 знач.).

2. Рабіць спяканне (у 2 знач.), агламерацыю.

то́на-кіламе́тр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзінка вымярэння грузаабароту, якая вылічаецца перавозкай 1 тоны грузу на 1 кіламетр.

трымара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Судна з трыма злучанымі ў верхняй частцы паралельнымі карпусамі.

|| прым. трымара́нны, -ая, -ае.

фа́ска¹, -і, ДМ фа́сцы, мн. -і, -сак, ж. (спец.).

Скошаная частка рабра, канта шкла, металічных, драўляных і іншых вырабаў.

фірн, -у, м. (спец.).

Буйназярністы снег, які ўтвараецца ў гарах у выніку частага вымярзання і адтайвання.

|| прым. фі́рнавы, -ая, -ае.

фуксі́н, -у, м. (спец.).

Ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і інш.

|| прым. фуксі́навы, -ая, -ае.

цы́кля, -і, мн. -і, -яў, ж. (спец.).

Стальная пласцінка з вострым кантам, прызначаная для зачысткі драўляных вырабаў, паркету і інш.

цыяно́з, -у, м. (спец.).

Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях, звязаных з расстройствам кровазвароту; сінюшнасць, сінюха.

|| прым. цыяно́зны, -ая, -ае.