Verbum

прагу́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прагуляў, не з’явіўся на работу без уважлівай прычыны.

Злосны п.

|| ж. прагу́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

прадукцы́йны, -ая, -ае.

1. Плённы.

Прадукцыйная праца.

2. Які мае адносіны да развядзення жывёлы для атрымання прадуктаў жывёлагадоўлі.

Прадукцыйная жывёлагадоўля.

|| наз. прадукцы́йнасць, -і, ж.

прае́зджы, -ая, -ае.

1. Які праязджае міма.

Праезджыя людзі.

Многа праезджых (наз.).

2. Пра шлях: прыгодны, прызначаны для язды.

Праезджая дарога.

Праезджая частка вуліцы.

прамёрзлы і праме́рзлы, -ая, -ае.

1. Які прамёрз.

Яны вярнуліся з дарогі галодныя і прамёрзлыя (прамерзлыя).

2. Замёрзлы, зледзянелы наскрозь.

Глыбока прамёрзлая (прамерзлая) зямля.

прапа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Выпарыцца, папарыцца як належыць.

2. Правесці які-н. час парачыся.

|| незак. прапа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

прапра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Добра спражыць.

П. боб.

2. Правесці які-н. час, пражачы што-н.

Увесь вечар прапражыла гарох.

недасве́дчаны, -ая, -ае.

1. Які не мае належных ведаў аб чым-н.

Н. юнак.

2. Нявопытны ў чым-н., непракгыкаваны.

|| наз. недасве́дчанасць, -і, ж.

незямны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца па-за межамі Зямлі (у 1 знач.).

Метэарыты — незямныя целы.

2. перан. Узвышаны, незвычайны; ідэальны (высок.).

Незямное каханне.

ненаві́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ненавідзіць каго-, што-н., жадае зла.

|| ж. ненаві́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. ненаві́сніцкі, -ая, -ае.