ампутацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ампутацыі, прызначаны для ампутацыі. Ампутацыйны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасня́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады ад раствораных у ёй солей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыента́льны, ‑ая, ‑ае.

Характэрны для краін Усходу; усходні. Арыентальны стыль у выяўленчым мастацтве.

[Лац. orientalis — усходні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́баснасць, ‑і, ж.

Сукупнасць індывідуальных рыс, асаблівасцей, характэрных для каго‑н. як асобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамайстэ́рня, ‑і, ж.

Майстэрня на аўтамабілі для рамонту машын у палявых умовах; аўталятучка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтапагру́зчык, ‑а, м.

Машына на аўтамабільным хаду для пагрузкі, разгрузкі і перамяшчэння грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынко́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацынкоўкі, прызначаны для ацынкоўкі. Ацынковачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасыпны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для перасыпкі чаго‑н. з аднаго месца ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абві́вачны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абвіўкай; прызначаны для абвіўкі. Абвівачныя работы. Абвівачная стужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абмазкі, звязаны з абмазкай. Абмазачны матэрыял. Абмазачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)