кадзірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для кадзіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

екцення́, ‑і, ж.

Спец. Частка праваслаўнага набажэнства.

[Ад грэч. ekténeia — шчырасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́льшчыца, ‑ы, ж.

Спец. Жан. да залацільшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́траўшчыца, ‑ы, ж.

Спец. Жан. да вытраўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гераі́н, ‑у, м.

Спец. Наркотык моцнага дзеяння.

[Фр. héróine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́дак, ‑дка, м.

Спец. Адсаджаная расліна; флянс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіслі́ць, ‑ліць; зак., што.

Спец. Выклікаць акісленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

велярыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дадатковая заднепаднябенная артыкуляцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэліміна́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Папярэдні. Прэлімінарны дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны да самаўзгарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)