Verbum

раскідны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які можна раскінуць, раскласці; раскладны.

Раскідное крэсла.

2. Прызначаны для раскідання чаго-н. (спец.).

Раскідная сеялка.

3. Які робіцца шляхам раскідання, рассейвання.

Раскідное ўнясенне ўгнаенняў.

ратапры́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапры́нтны, -ая, -ае.

зада́цца, -да́мся, -дасі́ся, -да́сца; -дадзі́мся, -дасце́ся, -даду́цца; -да́ўся, -дала́ся, -ло́ся; -да́йся; зак., чым.

Паставіць сабе для вырашэння (мэту, пытанне).

З. мэтай.

|| незак. задава́цца, -даю́ся, -дае́шся, -дае́цца; -даёмся, -даяце́ся, -даю́цца; -дава́йся.

занатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і з дадан.

Запісаць што-н. для памяці або адзначыць у памяці.

З. пачутае ў запісной кніжцы.

|| незак. занато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

інсулі́н, -у, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак для рэгулявання вугляводнага абмену ў арганізме.

|| прым. інсулі́навы, -ая, -ае.

капіта́льны, -ая, -ае.

Грунтоўны, асноўны, карэнны, вельмі важны.

Капітальнае даследаванне.

○

Капітальная сцяна — асноўная сцяна, якая служыць апорай для даху.

Капітальныя ўкладанні (спец.) — тое, што і капіталаўкладанне.

|| наз. капіта́льнасць, -і, ж.

кінафікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Арганізаваць (арганізоўваць) кінатэатры дзе-н., а таксама абсталяваць (абсталёўваць) для паказу кінафільмаў.

К. сяло.

К. школу.

|| наз. кінафіка́цыя, -і, ж.

крэ́мень, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Вельмі цвёрды мінерал, які першапачаткова ўжываўся для высякання агню.

2. перан. Пра чалавека з цвёрдым характарам.

|| прым. крамянёвы, -ая, -ае (да 1 знач.).

ліпу́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

1. Ліпучы, клейкі пластыр, папера.

Л. для мух.

2. Засцежка ў выглядзе дзвюх рознатэкстурных пласцін, якія прылепліваюцца адна да адной.

лом², -у, м., зб.

1. Ломаныя ці прыгодныя толькі для перапрацоўкі (пераважна металічныя) прадметы.

Жалезны л.

Збіраць л.

2. Тое, што і ламачча (у 1 знач.).

|| прым. ло́маны, -ая, -ае.