тарфя́нік м.
1. род. тарфя́ніку (торфяное болото) торфя́ник;
2. род. тарфя́ніка (о человеке) торфя́ни́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тромб I (род. тро́мба) м., мед. тромб
тро́мб II (род. тро́мбу) м., метеор. тромб
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэрэнку́р м., мед.
1. род. тэрэнку́ру (ходьба лечебная) терренку́р;
2. род. тэрэнку́ра (дорожка) терренку́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фікса́тар м.
1. род. фікса́тару (раствор) фикса́тор;
2. род. фікса́тара (в других значениях) фикса́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
флюс I (род. флю́су) м., мед. флюс
флюс II (род. флю́су) м., тех. флюс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пізьма ’род агрэсту’ (гродз., Шн. 3). Да піжма (гл.) у выніку пераносу значэнняў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вепрь вяпру́к, род. вепрука́ м., вепр, род. ве́пра м.; дзік, род. дзіка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
льнопоста́вки мн. ільнопаста́ўкі, род. ільнопаста́вак, (после гласных) льнопаста́ўкі, род. льнопаста́вак, лёнапаста́ўкі род. лёнапаста́вак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хрушч, ‑а, м.
1. Жук сямейства пласцініставусых.
2. часцей мн. (хрушчы́, ‑оў). Род сухога пячэння з тонкіх палосак цеста, якія цякуць у масле (алеі). Хрушчы былі памочаны ў цёртым тварагу і зверху насыпаны цукрам. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шва́бра, ‑ы, ж.
Род мятлы з мачалы, вяровак і пад., уробленых у драўляную калодку (выкарыстоўваецца для мыцця падлогі). [Матросы] завіхаліся са шлангамі, з вёдрамі вады і швабрамі, чысцілі, мылі, надрайвалі палубу і сцены надпалубных будынін. Лынькоў.
[Ням. Schwabber.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)