уцяпля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ацяплення. Уцяпляльны матэрыял. Уцяпляльны чахол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбава́льнік, ‑а, м.

Рэчыва, якое выкарыстоўваецца для фарбавання. Арганічныя фарбавальнікі. Штучныя фарбавальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных з’яў і ўласцівасцей, характэрных для ферамагнетыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксатуа́р, ‑у. м.

Памада для прыгладжвання валасоў, якая надае прычосцы адпаведную форму.

[Фр. fixatoir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрахто́ўшчык, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая дае судна для перавозкі грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фужэ́р, ‑а, м.

Высокі бакал для шыпучага віна, прахаладжальных напіткаў і пад.

[Фр. fougére.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для рэзкі хлеба. Хлебарэзны нож. Хлебарэзны, стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорамі́н, ‑у, м.

Хімічнае злучэнне, раствор якога выкарыстоўваецца для дэзінфекцыі і адбельвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для часання воўны, ільну і пад. Часальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для чытання, заняткаў з кнігамі, часопісамі. Чытальная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)