Verbum

секста́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца ў мараходстве, авіяцыі і інш.

сіндро́м, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Комплекс сімптомаў, характэрных для якога-н. захворвання.

Астматычны с.

Болевы с.

стэрэаскапі́чны, -ая, -ае.

1. гл. стэрэаскоп.

2. Пра адлюстраванне: аб’ёмны, рэльефны (спец.).

С. дальнамер.

С. фільм.

Стэрэаскапічная кіназдымка.

таксікало́гія, -і, ж. (спец.).

Навука, якая вывучае ўласцівасці ядаў і іх уздзеянне на арганізм.

|| прым. таксікалагі́чны, -ая, -ае.

тапані́мія, -і, ж. (спец.).

Сукупнасць тапонімаў якой-н. мясцовасці, краіны.

Т.

Віцебшчыны.

Т.

Беларусі.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

трап², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адтуліна ў падлозе для сцёку вады і спуску яе ў каналізацыю.

турбавінтавы́, -а́я, -о́е (спец.).

У якім паветраны вінт (прапелер) прыводзіцца ў рух газавай турбінай.

Т. рухавік.

Т. самалёт.

тэлеаб’екты́ў, -ы́ва, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м. (спец.).

Аб’ектыў фота- або кінаапарата для здымкі аддаленых аб’ектаў у буйным маштабе.

тэрмаста́т, -а, М -ста́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для падтрымання пастаяннай тэмпературы.

|| прым. тэрмаста́тны, -ая, -ае.

уто́ра¹, -ы, мн. -ы, уто́р, ж. (спец.).

Унутраная нарэзка, у якую ўстаўляецца дно ў бочцы, цэбры і пад.