гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.

Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.

|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даламі́т, -у, Мі́це, м.

Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.

|| прым. даламі́тавы, -ая, -ае.

Даламітавыя залежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамаро́слы, -ая, -ае.

1. Вырашчаны дома, у сваёй гаспадарцы.

Д. тытунь.

2. перан. Пасрэдны, невысокай вартасці; які навучыўся чаму-н. саматугам.

Д. майстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пінг, -у, мн. -і, -аў, м.

Сродак, які стымулюе фізічную і нервовую дзейнасць чалавека на кароткі час.

|| прым. до́пінгавы, -ая, -ае.

Д. кантроль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыягра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Графічны відарыс, які наглядна ілюструе суадносіны якіх-н. велічынь.

Д. росту навуковых кадраў.

|| прым. дыягра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жабра́цкі, -ая, -ае.

1. Такі, як у жабрака, які ўласцівы, належыць яму.

Жабрацкая торба.

Жабрацкае жыццё.

2. перан. Вельмі бедны, мізэрны.

Ж. надзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратаўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Таўхаючыся, прабіцца наперад праз натоўп.

2. Правесці які-н. час таўхаючыся.

Гадзіны дзве пратаўхаўся ў чарзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкладны́¹, -а́я, -о́е.

Які мае практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы.

Прыкладныя навукі.

Прыкладная электратэхніка.

Прыкладное мастацтва (мастацкі выраб якіх-н. прадметаў, рэчаў, начыння).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылі́пчывы, -ая, -ае.

1. Які лёгка прыліпае.

Прыліпчывая гліна.

Прыліпчывая хвароба (перан.: заразная; разм.).

2. перан. Надакучлівы, неадчэпны (разм.).

|| наз. прылі́пчывасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытвары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

Прыняць на сябе які-н. выгляд з мэтай увесці ў зман.

П. глухім.

|| незак. прытвара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)