Verbum

па́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (спец.).

У класічным балеце: кароткая, пышная, шматслойная спадніца балерыны.

пералічэ́нне, -я, н.

1. гл. пералічыць.

2. Пералічаная, пераведзеная каму-н. сума (спец.).

Паступіла п. на бягучы рахунак.

перфара́цыя, -і, ж. (спец.).

Прабіванне адтулін перфаратарам, а таксама самі гэтыя адтуліны.

|| прым. перфарацы́йны, -ая, -ае.

Перфарацыйная карта.

плі́ца, -ы, мн. -ы, пліц, ж. (спец.).

1. Чарпак для злівання вады на судне.

2. Лопасць параходнага кола.

нейро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нервовая клетка, здольная выпрацоўваць нервовыя імпульсы і перадаваць іх іншым клеткам.

ні́пель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Металічная злучальная трубка з разьбой на канцах.

|| прым. ні́пельны, -ая, -ае.

падра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (спец.).

Злёгку раніць (звера, птушку).

|| незак. падра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

паласавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Які вырабляецца ў выглядзе палос ці служыць для вырабу іх.

Паласавое жалеза.

П. стан.

папуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Сукупнасць асобін аднаго віду, якая доўга існуе дзе-н.

П. баброў.

вальцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж. (разм., спец.).

1. гл. вальцаваць.

2. Машына, якой вальцуюць.